Βλασφημία κατά του Αγίου πνεύματος είναι η θεωρία περί μετάδοσης μικροβίων μέσω
α) της θείας κοινωνίας, του αντίδωρου, κόλλυβων, αρτοκλασίας, Ἤ
β) του ασπασμού των αγίων εικόνων και των χειρών των ιερέων, Ἤ
γ) του συνωστισμού μέσα στον ορθόδοξο ναό.
Προς δόξα του Παναγίου μας τριαδικού θεού της «πηγής του αγιασμού» ημών:
-
Η θεία κοινωνία είναι ο Χριστός μας. Πως είναι δυνατόν ο πανάγαθος Κύριος να επιτρέψει να ασθενήσουμε μέσω του Παναγίου σώματος και του τίμιου αίματος του; η Θ. Κοινωνία θεώνει τον πιστό. Γίνεται όλος πυρ-φως.
-
«Θεού το σώμα και θεοί με και τρέφει, θεοί το πνεύμα τον δε νουν τρέφει ξένως» λέμε στην ακολουθία της θ. Μεταλήψεως.
-
Επίσης κατά την μαρτυρία του Αγ. Συμεών του ν. Θεολόγου τα μέλη μας γίνονται Χριστός. Στον 15ο Ύμνο του γράφει: “μέλη Χριστού γινόμεθα, μέλη χριστός ἡμῶν… Καί χείρ χριστός καί ποῦς χριστός ἐμοῦ τοῦ παναθλίου… ἀσχημοσύνην σώματος ὅλως μή καθορῶντες, ἀλλ’ ὅλοι ὅλῳ σώματι χριστῷ ὁμοιωθέντες.”
πως είναι δυνατόν αυτός που γίνεται θεός κατά χάριν να μεταδώσει νόσο;
-
Επίσης το αντίδωρο που δίδεται κάτ.΄ οικονομία αντί του «δώρου» (δηλ. Της θ. Μεταλήψεως) όπως και τα κόλλυβα, η αρτοκλασία, το άγιο έλαιον, ο αγιασμός όλα αυτά είναι πηγή αγιασμού και όχι μολυσμού αφού έχουν την θεία χάρη η οποία σκηνώνει σ’ αυτά δια των αναγιγνωσκομένων ευχών.
-
Οι άγιες εικόνες επίσης είναι πηγή αγιασμού- προσκυνώντας τες προσκυνούμε την Θ. Χάρη δηλ. το Αγιο Πνεύμα που υπάρχει στον εικονιζόμενο. Όποιος δεν τις προσκυνά αφορίζεται δηλαδή χωρίζεται από τον θεό (σύμφωνα με την ζ΄ οικουμενική συνοδό). Τις καθαρίζουμε τακτικά από ευλάβεια και όχι από φόβο μετάδοσης μικροβίων.
-
Ο ιερέας είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού». Είναι ο Χριστός ανάμεσα μας. Όταν ασπαζόμαστε το χέρι του προσκυνούμε την θεία χάρη της ιεροσύνης του, δηλ. Τον Χριστό. Είναι δυνατόν ο κύριος να μας μεταδώσει νόσο; «οι άγιοι πατέρες διδάσκουν: ένας ιερέας με τη χάρη του αγίου πνεύματος έχει τόση δύναμη όση δεν έχουν όλοι οι λαϊκοί μαζί!» (Ἅγιος Γαβριήλ ὁ διά χριστόν σαλός, ἐκ Γεωργίας).
-
Ο κύριος μας παρέδωσε την θεία λειτουργία. Μέσα στην Θ. Λειτουργία έχουμε τον λειτουργικό ασπασμό: οι ιερείς αλληλοασπαζονται λέγοντας: «ο χριστός εν το μέσω ημών». Το ίδιο έκαναν παλαιοτέρα και οι άνδρες με τους άνδρες, οι γυναίκες με τις γυναίκες. Αφού είναι ο Χριστός ανάμεσα μας, πως είναι δυνατόν να επιτρέψει να μεταδοθεί νόσος από τον ένα στον άλλο; αν υπήρχε κίνδυνος μετάδοσης ασθένειας θα μας έδιδε ο κύριος αυτήν την λειτουργική πρακτική;
-
Η θεία χάρη στο ναό αγιάζει τα πάντα, ακόμα και τους τοίχους και την σκόνη.
-
Όταν τελούμε τα εγκαίνια του ναού λέμε:
«τοῦτον τὸν οἶκον ὁ πατὴρ ὠκοδόμησε• τοῦτον τὸν οἶκον ὁ υἱὸς ἐστερέωσε• τοῦτον τὸν οἶκον τὸ πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἀνεκαίνισε, τὸ φωτίζον, καὶ στηρίζον καὶ ἁγιάζον»* . Επίσης γονατίζουμε και παρακαλούμε:
«…κατάπεμψον τὸ πανάγιὸν σου πνεῦμα καὶ ἁγίασον τὸν οἶκον τοῦτον• πλήρωσον αὐτὸν φωτὸς ἁϊδίου• αἱρέτισον αὐτὸν εἰς κατοικίαν σὴν• ποίησον αὐτὸν σκήνωμα δόξης σου•…. Κατάστησον αὐτὸν λιμένα χειμαζομένων, ἰατρεῖον παθὼν, καταφυγὴν ἀσθενῶν, δαιμόνων φυγαδευτήριον, ἐν τῷ εἶναι τοὺς ὀφθαλμοὺς σου ἀνεωγμένους επ΄αυτόν ἡμέρας καὶ νυκτὸς καὶ τὰ ὦτα σου προσέχοντα εἰς τὴν δέησιν τῶν ἐν φόβω σου καὶ ευλαβεία ἐν αυτὼ εισιόντων…».
-
Πως είναι δυνατόν ο ναός που είναι «ἰατρεῖον παθὼν, καταφυγὴν ἀσθενῶν, δαιμόνων φυγαδευτήριον…» να γίνει χώρος μετάδοσης ασθενειών;
-
Όλα στο ναό είναι αγιασμένα. Θυμάμαι από ένα προσκύνημα στην Κάλυμνο μια εκκλησία που ευωδίαζαν και οι τοίχοι.
-
Όλος ο χώρος και η σκόνη ακόμη του ναού είναι πηγή αγιασμού και ψυχοσωματικής υγείας. Ο άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν σαλός ἔλεγε:
Εάν ξέρατε πόση ευλογία έρχεται στη Θεία Λειτουργία, τότε θα μαζεύατε μέχρι και τη σκόνη από το πάτωμα της εκκλησίας για να πλύνετε με αυτή το πρόσωπό σας. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος μᾶς διδάσκει ὅτι ἀκόμη καί ἡ σκόνη ἀπό τά Ἅγια λείψανα ἔχει Θ. Χάρη. Ἡ ἐκκλησία στό Τσέρνομπιλ (ὅπου ἔγινε τό γνωστό φοβερό πυρηνικό ἀτύχημα) εἶχε μηδενική ραδιενέργεια ἐνῶ ἡ γύρω περιοχή εἶχε πολύ ὑψηλή ραδιενέργεια.
Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
(Visited 828 times, 1 visits today)
